Umowa alimentacyjna jest alternatywą dla sprawy sądowej o alimenty, którą dopuszcza kodeks rodzinny i opiekuńczy. Jeśli strony same potrafią dojść do porozumienia, co do warunków płatności i wysokości świadczenia alimentacyjnego jest ona dużo wygodniejszym i znacznie szybszym sposobem uregulowania stosunków alimentacyjnych.
Jaka forma umowy alimentacyjnej?
Umowę alimentacyjną strony mogą zawrzeć w dowolnej formie. Będzie więc ona ważna zarówno, gdy zostanie ona zawarta w formie ustnej jak i pisemnej. Zaleca się jednak z uwagi na dowodowe cele zawierać ją w formie pisemnej.
Najpowszechniejszą formą zawierania umowy alimentacyjnej jest akt notarialny. Jest to zabezpieczenie dla uprawnionego do świadczenia alimentacyjnego. Akt notarialny może bowiem stanowić tytuł egzekucyjny. Jeśli zobowiązany do alimentacji nie wywiązuje się z obowiązku, uprawniony może złożyć akt notarialny do sądu i złożyć wniosek o nadanie mu klauzuli wykonalności. Umowa alimentacyjna w takim wypadku będzie stanowiła tytuł wykonawczy i podstawę do wszczęcia procedury komorniczej.
Co musi zawierać umowa o alimenty?
- datę i miejsce zawarcia umowy
- określenie stron, tj. zobowiązanego i uprawnionego (imiona, nazwiska, adresy zamieszkania, serie i numery dowodów tożsamości, numery pesel)
- ustalenie postaci alimentów (kwoty lub w naturze)
- określenie częstotliwości i daty uiszczania świadczenia alimentacyjnego
- formę płatności alimentów
- własnoręczne podpisy stron umowy
Umowa alimentacyjna powinna zawierać ponadto informacje dotyczące możliwości wprowadzenia zmian, w przypadku usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentacji lub możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej do świadczenia alimentacyjnego.