Prawa do spadku można nabyć w dwojaki sposób. Jeden z nich odbywa się na podstawie postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia nabycia praw do spadku, drugi to akt poświadczenia dziedziczenia sporządzany przez notariusza. Osoba dziedzicząca, czyli spadkobierca ma w tej kwestii prawo wyboru, choć nie w każdej sytuacji jest ono możliwe.
Postępowanie spadkowe u notariusza to trzy etapy:
- sporządzenie protokołu dziedziczenia – protokół spisywany jest w obecności wszystkich osób uprawnionych do dziedziczenia. Osoby te pouczone są przez notariusza wówczas o obowiązku ujawnienia wszelkich okoliczności objętych treścią protokołu i o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
- sporządzenie i wydanie przez notariusza notarialnego aktu poświadczenia dziedziczenia – akt ten posiada skutki prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.
- wpis do rejestru poświadczeń dziedziczenia
Kiedy postępowanie spadkowe u notariusza jest niemożliwe?
Oto sytuacje, w których notariusz nie poświadczy dziedziczenia:
- otwarcie spadku (śmierć spadkodawcy) nastąpiło po 30 czerwca 1984 roku
- spadkodawca w chwili śmierci był cudzoziemcem
- w skład spadku wchodzą prawa rzeczowe lub posiadanie nieruchomości za granicą
- u notariusza nie stawiły się wszystkie uprawnione do dziedziczenia spadku osoby (spadkobiercy ustawowi lub testamentowi)
- postanowienie sądowe o stwierdzeniu nabycia praw do spadku lub inny akt dziedziczenia po tym samym spadkodawcy zostało wydane wcześniej
Zalety postępowania spadkowego u notariusza
W kancelarii notarialnej postępowanie spadkowe trwa zdecydowanie krócej. Akt poświadczenia dziedziczenia zwykle uzyskuje się podczas jednej wizyty. Należy się jednak do niej dobrze przygotować. Konieczne będą dokumenty: akt zgonu spadkodawcy, akty urodzenia spadkobierców, akty małżeństwa spadkobierców.
