Mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Czym jest dobro dziecka, skoro tak naprawdę w żadnej ustawie nie znajdujemy jego definicji?
Rodzina a dobro dziecka
Rodzina to podstawowa komórka życia społecznego. To właśnie jej funkcjonowanie jest poddawane jest ocenie sądu w kwestii orzecznictwa rozwodu. Sąd ocenia dzięki przedstawionym dowodom i zeznaniom świadków aktualną i przyszła sytuację dziecka.
Rozważaniom sądowym podlegają więc poniższe kwestie zabezpieczające dobro dziecka:
- czy rozwód nie spowoduje osłabienia więzi dziecka z rodzicem, z którym nie będzie ono zamieszkiwało
- czy po rozwodzie sytuacje: materialna, bytowa i emocjonalna nie ulegną pogorszeniu
- czy utrzymanie bieżącej sytuacji nie jest dla dziecka korzystniejszym rozwiązaniem niż orzeczenie sądu
Sąd orzeka rozwód, jeśli z powyższych obserwacji wynika, że środki wychowania dziecka są zapewnione, a kontakt z rodzicami nie jest utrudniony.
Wywiad środowiskowy kuratora
To właśnie wywiad środowiskowy kuratora zawodowego jest przez sąd najczęściej stosowaną metodą przeprowadzania ustaleń dotyczących warunków wychowawczych i sytuacji bytowej dziecka.
Ponadto chcący rozwieść się małżonkowie mogą zaoferować sądowi świadka, który przedstawi sytuację, w jakiej znajduje się dziecko i w jakiej będzie znajdowało się po rozwodzie.
Dobro dziecka a potrzeby życiowe
Dobro dziecka przemawia za tym, by wychowywało się ono w trwałej i dobrze funkcjonującej rodzinie. Pojęcie dobra dziecka interpretowane jest więc w ten sposób, aby przystosować je do potrzeb życiowych dziecka. Nie bez znaczenia dla sądu mają więc oprócz zapewnienia dziecku prawidłowego rozwoju, wartości duchowe. Aspekt intelektualny i moralny są dla sądu równie kluczowe, co aspekt materialny.