Przestępstwo z użyciem przemocy niesie za sobą obrażenia ciała u pokrzywdzonego. W wyniku przestępstwa pokrzywdzony może doznać obrażeń, które spowodują ciężki, średni bądź lekki uszczerbek na zdrowiu. W świetle prawa określenie stopnia uszczerbku u pokrzywdzonego wiąże się z określeniem odpowiedzialności karnej dla sprawcy, a także trybu ścigania przestępstwa. Za podstawowy dowód w sprawie przyjmuje się opinię biegłego lekarza.
Lekki uszczerbek na zdrowiu a tryb ścigania sprawcy
Lekkim uszczerbkiem na zdrowiu kwalifikuje się naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni. Przestępstwo spowodowania lekkiego uszczerbku na zdrowiu odbywa się z oskarżenia prywatnego. Warto podkreślić, że przy tego typu uszczerbku dla trybu ścigania nie ma znaczenia, czy sprawca działał umyślnie, czy nieumyślnie. Wyjątkiem jest jednak sytuacja, gdy osoba pokrzywdzona jest najbliższą osobą dla sprawcy, wspólnie z nim zamieszkującą. Przestępstwo jest wówczas ścigane z urzędu. Sprawca podlega odpowiedzialności karnej w formie grzywny, lary ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2. Jeśli sprawca działał nieumyślnie, będzie podlegał grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do roku.
Średni uszczerbek na zdrowiu a tryb ścigania sprawcy
Ze średnim uszczerbkiem na zdrowiu mamy do czynienia w sytuacjach, gdy powrót do pełni zdrowia wymaga leczenia dłuższego niż tydzień. Umyślne spowodowanie średniego uszczerbku na zdrowiu ścigane jest z urzędu. Jeśli czyn został popełniony nieumyślnie, a ofiara to osoba najbliższa dla sprawcy, wówczas ściganie odbywa się na wniosek tej osoby. Sprawca podlega odpowiedzialności karnej w postaci kary pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. W przypadku nieumyślnego pozbawienia wolności podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do roku.
Ciężki uszczerbek na zdrowiu a tryb ścigania sprawcy
Ciężki uszczerbek na zdrowiu to pozbawienie człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia, spowodowanie innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała. Spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu zawsze ścigane jest z urzędu, niezależnie od woli ofiary. W takim wypadku nie mają znaczenia relacje łączące pokrzywdzonego ze sprawcą. Podlega on karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat. Jeśli działał nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeśli następstwem czynu jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 5, karze 25 lat pozbawienia wolności lub karze dożywotniego pozbawienia wolności.