Oszustwo w rozumieniu kodeksu karnego polega na doprowadzeniu innej osoby niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.
Oszustwo potocznie zwane wyłudzeniem
Oszustwo potocznie zwane wyłudzeniem podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat. Takiej samej karze podlega ten, kto żąda korzyści majątkowej w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy.
W przypadku mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia albo pozbawienia wolności do lat 2.
Jeśli przestępstwo oszustwa zostało popełnione na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Oszustwo – sposób działania sprawcy
Sposób działania sprawcy może polegać na wprowadzeniu w błąd, a dokładnie na wywołaniu mylnego obrazu rzeczywistości, wyzyskaniu błędu pokrzywdzonego – wykorzystaniu tego, że osoba pokrzywdzona posiada błędne przekonanie co do konkretnych okoliczności lub wyzyskaniu niezdolności osoby pokrzywdzonej do należytego podejmowania przedsiębranego działania, co oznacza wykorzystanie sytuacji choroby, wieku lub naiwności pokrzywdzonego, który nie jest w stanie zrozumieć właściwie swojego zachowania.
Oszustwo – kilka słów o odpowiedzialności
Aby sprawcy można było przypisać oszustwo, powyżej wskazane jego zachowania muszą doprowadzić pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. W tym wypadku pokrzywdzony rzeczywiście samodzielnie rozporządza swoim mieniem, ale działa pod wpływem nacisku, określonego zachowania sprawcy.
Sprawca musi poza tym działać w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Może być to korzyść majątkowa dla siebie lub dla innej osoby. Korzyść majątkowa może w tym wypadku polegać nie tylko na zwiększeniu majątku, ale też na zmniejszeniu długów.