Obniżenie alimentów jest możliwe po przeprowadzeniu sprawy sądowej lub na podstawie ugody zawartej przez strony. Sprawę o obniżenie alimentów można złożyć, jeśli został już wydany wyrok co do wysokości alimentów. Strona wnioskująca o zmniejszenie kwoty alimentów zobowiązana jest do wykazania zmiany swojej sytuacji. Zgodnie z treścią art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczące obowiązku alimentacyjnego, w tym żądać obniżenia alimentów.
Obniżenie alimentów – kiedy można żądać?
Obniżenia alimentów można żądać, gdy dojdzie do zmiany sytuacji stron. Zmiana ta może dotyczyć zdolności majątkowych lub zarobkowych stron lub zakresu uzasadnionych potrzeb uprawnionego do alimentów. Zmiana sytuacji musi być istotna i trwała. Istotny charakter zmiany stosunków ocenia Sąd rozpoznający sprawę.
Osoba wnosząca sprawę o obniżenie alimentów może powołać się na zmniejszenie możliwości zarobkowych spowodowanych wypadkiem i kosztami leczenia, utratą pracy z powodu grupowych zwolnień lub podjęciem pracy przez dziecko, które jest studentem.
Równie częstym powodem do obniżenia alimentów jest założenie nowej rodziny lub narodzenie kolejnych dzieci, co stanowi argument, że wszystkie dzieci wobec prawa są równe.
Osoba składająca pozew o obniżenie alimentów może powołać się na uzyskiwane przez dziecko stypendium lub otrzymanie przez nie wartościowego spadku lub darowizny.
Wszystkie nowe okoliczności muszą zostać udowodnione.
Kiedy obniżenie alimentów nie jest możliwe?
Obniżenie alimentów nie jest możliwe wraz z uzyskaniem przez dziecko pełnoletności. Dziecko po ukończeniu 18 lat z reguły nadal się uczy, a jego potrzeby wraz z wiekiem wzrastają. Sąd nie obniży alimentów ze względu na uzyskanie przez dziecko pełnoletności.
Również niemożliwe jest obniżenie alimentów w przypadku, gdy dziecko sprawia problemy wychowawcze, jeśli osoba zobowiązana do płacenia alimentów zostanie zwolniona z pracy zależnych od siebie, dyscyplinarnie.